Levie Pinas moet beslist het evenbeeld van zijn vader zijn geweest. Hij was weliswaar 10 cm groter, maar verder had hij hetzelfde signalement, inclusief het litteken op zijn linkerwang. Hij trouwde met zijn nicht Bethtje Wessels, dochter van zijn tante Saartje (zuster van zijn vader) en woonde met zijn gezin in het op een na laatste huis van de Barakken, waar hun tante Betje (ook een zuster van zijn vader) een herberg had, voor ze met haar zoon Levie naar de Ring verhuisde.
De herberg werd voortgezet en Betjtje had daarbij ook nog een hoedenwinkeltje. Het was in Barakken 95 een komen en gaan van familie, knechten en kostgangers. Levie Pinas was een van de oprichters van synagoge en begraafplaats en vele jaren voorzitter van het kerkbestuur. 
In 1877 wordt Antje Hartogs, het vijfjarige dochtertje van zijn overleden zuster Hester, in het gezin opgenomen. De kinderen Levie accepteerde haar als de grote zus die deel uitmaakte van het gezin.
Tijdens de difterie epidemie van 1890 overleden vijf dagen na elkaar zijn kinderen Nathan en Antje, zijn zijn twee van de zes kinderen die in dat jaar op de Joodse begraafplaats in Zuidland werden begraven. In 1905 verwisselden Levie Pinas en Hester met de zonen Levie en Mozes hun huis in de Barakken voor een huis in Rotterdam, waar hij koopman in pluimvee en poelier werd. Later had hij aan de Westzeedijk een pension, waar hij in 1916 overleed.