(Levens)Verhalen

Het beroep van Olman was afwisselend koopman, veehandelaar en slachter of als dat zo uitkwam alles tegelijk. Na het vertrek van Pienas Levie naar Brielle kocht hij Hoofd 31 van hem en daar ging hij wonen. Achter het huis was een grote schuur met melkkoeien. Hij maakte deel uit van het compagnonschap dat bestond uit de broers Levie Pinas en Nathan Pinas Levie en hun neef Nathan Wessels. De enige uit het gezin Olman die trouwde, was Hester. Omdat ze vaak ziek was, kwam haar zoontje Eliazer als kleuter van vier jaar bij zijn grootouders in huis. Hij bleef acht jaar, ging hier naar school en had zelfs een bijnaam: Eli Tuf. 
Nadat Loos Olman en zijn vrouw waren overleden, zijn de huizen en schuren die zij in eigendom hadden, verkocht en verhuisden Jakob en Saartje naar Rotterdam, waar ze bij hun zuster en zwager gingen wonen. Daarmee zou de naam Olman voorgoed uit Zuidland zijn verdwenen, ware het niet dat de naam Loos Olman verbonden werd aan het slop dat naast zijn huis op het Hoofd naar de Gooidijk (nu Stationsweg) loopt. In de volksmond werd dat het Slop van Loos, Rondom Loos of Achter Loos.